Sociale woningbouw de Buorren

Met rijtjeshuizen kon hij niet komen aanzetten, besefte architect Ronnie Kuiper. „,Wie ruimte gewend is, wil niet hutje-mutje wonen." Hij vond het bijzonder om in Fryslan te werken. Omdat hij in Menaam geboren is en weer eens Fries kon spreken, en ook vanwege de grote betrokkenheid en vakbekwaamheid van de bouwers. „Hier zie je dat ze écht mooie dingen willen
maken. Woningen met deze kwaliteit en ruimte zie je voor die prijs nergens anders in Nederland." Opdrachtgever Wonen Noordwest Friesland had de panden al voor oplevering verhuurd. De helft ziet
uit op de Buorren en de andere helft op Nij Bethanie, dat de WNWF overkocht van zorggroep Noorderbreedte.
Het is geen verzorgingstehuis meer, maar de bewoners krijgen desgewenst wel zorg. Kuiper liet zich inspireren door de Friese schuur: het knikje in de dakhelling aan de voorzijde refereert aan het ûleboerd. De helft van de nieuwe woningen heeft een zwart pannendak, de andere oranje. Beide varianten komen bij oude boerderijen voor', vaak ook een combinatie ervan. De daken van deze woningen zijn natuurlijk lang niet zo hoog als die van traditionele boerenschuren, maar Kuiper wilde wel de dominantie van die oude
schuurdaken verbeelden: dat enorme pannendak waar maar een klein strookje metselwerk onder tevoorschijn piept. „Daarom loopt hier het pannendak ook heel ver door naar onderen."
Midden op de nok staat één schoorsteen. „Pijpjes die her en der uit een dak steken, vind ik lelijk, dus die hebben we geclusterd."
Die Friese geeltjes zijn prachtige stenen maar ze kosten haast een euro per stuk dus dat was geen optie."
Maar wat dan? „In de jaren zestig tot tachtig is veel gebouwd met egaal gele stenen, zonder kleurnuances erin, maar die verouderen snel en verweren niet zo mooi. In die echte geeltjes zie je ook rode en en zwarte spikkels, dat komt door ijzer en zwavel in de klei. Het was nog een lange zoektocht naar een baksteen die daar zo veel mogelijk bij past. Het was puur toeval dat we deze op het allerlaatste moment gevonden hebben."
Bovenaan de gemetselde voor- en achtergevels loopt een witte plint. „Dat is een betonelement en fungeert puur als decoratie. Ik wilde zoveel mogelijk de typologie van de boerderij volgen maar
er ook een eigen draai aangeven."